Programma van Symposium: Twee visies op te weinig bot

Het fenomeen van horizontale en verticale resorptie van de processus alveolaris na tandextractie werd reeds uitgebreid onderzocht. Verschillende manieren om de dimensies van de processus alveolaris te herstellen zijn beschreven.

Guided Bone Regeneration (GBR), waarbij gebruik wordt gemaakt van barrièremembranen in combinatie met geschikte biomaterialen, kan worden beschouwd als de best gedocumenteerde en meest gebruikte methode om gelokaliseerde alveolaire botdefecten te behandelen, zoals botdehiscenties die optreden bij implantaatplaatsing. Optimalisatie van deze techniek is een absolute voorwaarde om de resultaten voorspelbaar en coherent te maken. Hierbij komen aan bod: de bijdrage van autoloog bot, het belang van stabilisatie, het streven naar heling per primam intentionem en het belang van het fenotype van de patiënt.

Autologe augmentatie lijkt echter niet weg te denken in de hedendaagse praktijk. Er wordt bekeken hoe het gebruik van autologe augmentatie zich opnieuw naast GBR heeft geplaatst in termen van behandeling van kaaksbeendefecten. Waar kunnen we intra-oraal autoloog bot oogsten en wat betekent dit voor de patiënt, maar ook voor ons.

Digitalisatie is niet meer weg te denken binnen de moderne tandheelkunde en heeft natuurlijk ook zijn weg gevonden binnen de implantologie. We nemen een kijkje binnen de CADCAM augmentaties. 

Het AMSJI (acroniem voor “additively manufactured subpersiosteal jaw implant”) vormt een alternatief voor bottransplantaties + enossale implantaten en voor zygomaimplantaten in de sterk atrofische bovenkaak; voor korte implantaten in de sterk atrofische onderkaak. “Occlusion driven, reversed engineering” laat toe via een CBCT/CT scan van kaken en scanprothese de patiënt van een vaste prothese te voorzien in één zittijd, onder lokale verdoving (als de patiënt geen narcose wenst). In de laatste 5 jaar werden 200 AMSJI’s geplaatst, voornamelijk in de BeNeLux, ook in andere landen van de EU en in de VS. Prospectieve klinische en radiologische studies hebben het concept gevalideerd. Drie jaar geleden werd gestart met ostectomiemallen die het mogelijk maken patiënten met terminale dentitie in één zittijd van een vaste tijdelijke constructie te voorzien. Het stappenplan, van scan- tot definitieve prothese, radiologische parameters, aspecten van de heelkunde, en indicatiestellingen worden uitvoerig besproken.